Topologia gwiazdy hierarchicznej

Topologia rozgałęzionej gwiazdy oparta jest na topologii gwiazdy. W tej topologii każde z urządzeń końcowych działa jako urządzenie centralne dla własnej topologii gwiazdy. Pojedyncze gwiazdy połączone są przy użyciu koncentratorów lub przełączników

Jest to topologia o charakterze hierarchicznym i może być konfigurowana w taki sposób, aby ruch pozostawał lokalny.

Topologia ta stosowana jest głównie w przypadku rozbudowanych sieci lokalnych, gdy obszar, który ma być pokryty siecią, jest większy niż pozwala na to topologia gwiazdy.

  Zalety 
    * pozwala na stosowanie krótszych przewodów
    * ogranicza liczbę urządzeń, które muszą być 
      podłączone z centralnym węzłem.
    * często stosowana w dużych instytucjach

  Wady 

    * Duży koszt urządzeń

Topologia hierarchiczna (zwana również topologią drzewa lub rozproszonej gwiazdy) jest utworzona z wielu magistrali liniowych połączonych łańcuchowo. Zasada jej działania polega na dublowaniu poszczególnych magistrali. Początkowa pierwszą magistralę liniową dołącza się do koncentratora, dzieląc ją na dwie lub więcej magistral za pomocą kabli koncentrycznych - w ten sposób powstają kolejne magistrale. Proces dzielenia można kontynuować, tworząc dodatkowe magistrale liniowe wychodzące z magistral odchodzących od pierwszej magistrali, co nadaje topologii cechy topologii gwiazdy. Jeśli jedną magistralę podzieli się na trzy magistrale i każdą z nich na kolejne trzy to w efekcie otrzymamy łącznie trzynaście magistral. Tworzone są kolejne poziomy drzewa, ale ich liczba jest ograniczona. Na końcu tego drzewa zawsze znajdują się pojedyncze terminale (urządzenia) podłączane do magistral.

  Zaletami

    * łatwa konfiguracja
    * sieć zazwyczaj nie jest czuła na uszkodzenie danego komputera czy kabla
    * łatwa rozbudowa sieci komputerowej poprzez dodawanie kolejnych rozgałęzień

  Wadami

    * duża ilość kabli
    * trudności w odnajdywaniu błędów