Topologia magistrali

Topologia magistrali  jest stosowana przy łączeniu komputerów za pomocą jednego przewodu koncentrycznego. Hosty dołączane są do jednej wspólnej magistrali, za pomocą "odczepów" w przebiegu przewodu - tzw. BNC.
W tej topologii sygnał wysłany z jednego komputera trafia do wszystkich stacji podłączonych do magistrali. Takie rozwiązanie generuje w sieci znaczny ruch. Komunikacja w tej sieci zorganizowana jest w taki sposób, że każda stacja "nasłuchuje" spośród docierających pakietów i odbiera tylko ten, który jest zaadresowany do niej. Może się zdarzyć, że dwie stacje wyślą pakiety jednocześnie, co doprowadza do tzw kolizji. Po kolizji transmisja zostaje przerwa na jakiś czas o losowej długości. Kolizja pakietów jest sytuacją niepożądaną, ponieważ doprowadza do znacznego spowolnienia przesyłu danych.

• Każdy komputer jest podłączony do wspólnego kabla
• Kabel łączy jeden komputer do drugiego
• Końce kabla posiadają terminatory (opornik) o rezystancji równej impedancji falowej wybranego kabla, aby zapobiec odbiciu się impulsu i tym samym zajęciu całego dostępnego łącza) chroniące przed odbiciami sygnału i błędami.
• Tylko jeden komputer może nadawać w danym czasie. W innym przypadku występuje kolizja i ramki są niszczone.
• Topologia fizycznej magistrali jest obecnie rzadko wykorzystywana.

  Zalety 

    * małe użycie kabla
    * brak dodatkowych urządzeń (koncentratorów, switchów)
    * niska cena sieci
    * łatwość instalacji
    * awaria pojedynczego komputera nie powoduje unieruchomienia całej sieci

  Wady 

    * trudna lokalizacja usterek
    * tylko jedna możliwa transmisja w danym momencie (wyjątek: 10Broad36)
    * potencjalnie duża ilość kolizji
    * awaria głównego kabla powoduje unieruchomienie całej domeny kolizji
    * słaba skalowalność
    * niskie bezpieczeństwo